Να μη συνηθίσουμε το θάνατο

Να μη συνηθίσουμε το θάνατο

Σχεδόν καθημερινές είναι οι ειδήσεις σχετικά με το θάνατο μεταναστ(ρι)ών στην προσπάθειά τους να περάσουν μέσω της Ελλάδας στην Ευρώπη διά της χερσαίας οδού. Η Ελληνική Αστυνομία έχει επιλέξει μια νέα στρατηγική στο κυνήγι που έχει εξαπολύσει απέναντι στους μετανάστες. Αντί να τους συλλαμβάνει κατά την είσοδό τους όπως έκανε παλιότερα (μιας και τα αστυνομικά τμήματα στην Αλεξανδρούπολη έχουν γεμίσει ασφυκτικά) πλέον επιλέγει να τους καταδιώξει μετά την είσοδό τους.  Στην Εγνατία οδό και ιδιαίτερα στο τμήμα Καβάλας-Θεσσαλονίκης, ένα δρόμο υψηλής επικινδυνότητας λόγω της κατασκευής του (απότομες στροφές, ελλιπής φωτεινή σηματοδότηση) στήνει μπλόκα και καταδιώκει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, αδιαφορώντας για θύματα είτε από πλευράς μεταναστ(ρι)ών είτε από κάποιο/α διερχόμενο/η οδηγό. Αυτό, σε συνδυασμό με την τακτική των διακινητών σε αρκετές περιπτώσεις να βάζουν ανήλικα να οδηγήσουν (για να αποφύγουν οι ίδιοι τη σύλληψη) έχει ως αποτέλεσμα μια σειρά από τροχαία ατυχήματα/κρατικές δολοφονίες όπως καταγράφονται παρακάτω:

  • 29/11/17: 4 νεκροί και 5 τραυματίες στο ύψος της Νέας Περάμου (επαρχιακή οδό Καβάλας – Θεσσαλονίκης.

  • 17/3/18: 2 νεκροί και 7 τραυματίες στην στην εθνική οδό Κομοτηνής-Ξάνθης.

  • 12/5/18: 2 νεκροί και 6 τραυματίες στην Εγνατία Οδό.

  • 8/6/18: 6 νεκροί (εκ των οποίων 3 παιδιά) και 15 τραυματίες στην Εγνατία Οδό στο ύψος της Νέας Καρβάλης.

  • 27/6/18: 3 νεκροί και 7 τραυματίες στην Εγνατία Οδό, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Αλεξανδρούπολη.

  • 13/10/18: 11 νεκροί στον επαρχιακό δρόμο Καβάλας – παραλίας Οφρυνίου στο ύψος της περιοχής Σαρακήνα.

  • 9/11/18: 1 νεκρός (4 ετών) και 14 τραυματίες στον δρόμο που συνδέει την εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Καβάλας με την Εγνατία Οδό, κοντά στον κόμβο των Βρασνών.

  • 13/11/18: 1 νεκρή και 10 τραυματίες στην Εγνατία οδό, μετά από τα διόδια της Ανάληψης, στο δρόμο προς Θεσσαλονίκη.

  • 28/11/18: 1 νεκρός και 5 τραυματίες στην Εγνατία οδό, στο ύψος των τούνελ πάνω από τον Άγιο Σίλα.

Αναρίθμητα είναι τα περιστατικά καταδιώξεων τα οποία δεν δημοσιεύονται, διότι δεν είχαν ως αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό κάποιου (αν και είχαν την πρόθεση), με χαρακτηριστικό παράδειγμα την καταδίωξη που έγινε στις 7/10 στην οδό Λαγκαδά στη Θεσσαλονίκη, όπου οι μπάτσοι, ως σύγχρονοι σερίφηδες, πυροβόλησαν στη προσπάθειά τους να συλλάβουν τους/τις μετανάστ(ρι)ες.

Αλλά δυστυχώς η λίστα των «ατυχημάτων» δε τελειώνει εδώ. Στις 27/11 εντοπίζονται στη σιδηροδρομική γραμμή της Κομοτηνής, στο ύψος της Βέννας, 3 ή 4 μετανάστ(ρι)ες νεκροί που διαμελίστηκαν από διερχόμενο τρένο υπό άγνωστες συνθήκες, στην προσπάθειά τους μάλλον να συνεχίσουν το ταξίδι τους αποφεύγοντας με αυτό τον τρόπο τον αστυνομικό έλεγχο.

Την ίδια στιγμή οι νεκροί/ές μετανάστ(ρι)ες στη Μεσόγειο από την αρχή του 2018 έχουν ξεπεράσει τους 2160 (ΔΟΜ, 6/12/18), ενώ ειδικότερα στην ανατολική Μεσόγειο 167 μετανάστ(ρι)ες έχασαν τη ζωή τους (113 στο Αιγαίο και 54 στην Κύπρο), σχεδόν τριπλάσιος αριθμός σε σχέση με το 2017.

“Οι δήμιοι είναι αθώοι, οι ένοχοι νεκροί”

Παρότι έχουν περάσει μόλις 3 χρόνια από την κορύφωση της λεγόμενης μεταναστευτικής κρίσης, τον χειμώνα του 2015, σε αγαστή συνεργασία κράτος και ΜΜΕ έφεραν εις πέρας τη νέα αντιμεταναστευτική πραγματικότητα. Από τη μια μέρα στην άλλη, τα μίντια άρχισαν να ξαναμιλούν για λαθρομετανάστες και επικίνδυνους κακοποιούς που ήρθαν για να αλλοιώσουν τον ελληνικό πολιτισμό, ενώ ταυτόχρονα το κράτος έστηνε Hot Spot και νέα κέντρα κράτησης κι εξέδιδε διαταγές απαγόρευσης μετακίνησης εγκλωβίζοντας χιλιάδες μετανάστ(ρι)ες στα νησιά του Αιγαίου σε συνθήκες στρατοπέδων συγκέντρωσης. Από τον γενικό σχεδιασμό δεν θα μπορούσε να λείπει ο ελληνικός στρατός, ο οποίος, σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ και τη FRONTEX, περιπολεί στο Αιγαίο και στον Έβρο, επαναπροωθώντας βίαια πίσω στη Τουρκία (push back) τους μετανάστες και τις μετανάστριες που επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα.

Η διαρκής υποτίμηση της ζωής των μεταναστ(ρι)ών θρέφει το θηρίο: εθνικιστές παλικαράδες πυροβολούν και σκοτώνουν αλβανό εργάτη γης (Κέρκυρα, Νοέμβρης 2018), πυροβολούν και τραυματίζουν μετανάστες (Ηγουμενίτσα, Νοέμβρης 2010), σκοτώνουν μαχαιρώνοντας (Σαχζάτ Λουκμάν-2013, Παύλος Φύσσας-2013) ή εκθειάζουν τα εγκλήματα της ΜΑΒΗ περιφερόμενοι με στολή παραλλαγής και καλάσνικοφ. Η κρατική βαρβαρότητα γεννά τους αυτόκλητους υπερασπιστές του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, του πολιτισμού των μαυραγοριτών χρυσού και της τυφλής δικαιοσύνης που φυλακίζει καθαρίστριες και φτωχοδιαβόλους ενώ κάνει τεμενάδες στους μεγαλομαφιόζους.

Η αλληλεγγύη στους μετανάστες και στις μετανάστριες είναι αναγκαστικός όρος για την υπεράσπιση της δικής μας ελευθερίας, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα της ζωής ενάντια στον θάνατο.

Απέναντι στις φασιστικές επιθέσεις και τις κρατικές δολοφονίες οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό των μεταναστ(ρι)ών, να στηρίξουμε τους αγώνες τους για ελευθερία και καλύτερες συνθήκες ζωής. Είμαστε μαζί στις διεκδικήσεις για χαρτιά, περίθαλψη, εργασία, ελεύθερη μετακίνηση και επανασύνδεση με τις οικογένειές τους. Και να μη συνηθίσουμε το θάνατο.

Ubuntu-Wahhada

Αφήστε μια απάντηση